Uzun uykular uyuduğu zamanlarda onu uyurken izlemeyi, fotoğraflarını çekmeyi çok severdim. Hala çok seviyorum ama artık aman uyusun, beni hissedip uyanmasın diye yanına gitmeye korkar oldum.
Uyku eğimiti ile ilgili uzun zamandır okuduğum yazılar, makaleler, anne deneyimleri bir yana Gamze'nin (Malkoç) yardımıma koşmasıyla büyük yol kat ettim. Meğer ihtiyacım olan motivasyon ve destekmiş. Neleri yanlış yaptığımı gösterdi Gamze. Daha halletmiş değiliz ama gelişmeler olumlu yönde. Onun desteği, ilgisi olmasa bu aşamalara bile gelemezdik biliyorum.
Teşekkürler bir kez daha Gamze'ciğim.
Blogumun adına uygun fotoğrafları paylaşacağım en güzel post sanırım bu.
Gelelim uyku eğitimi konusunda neler yapabildiğime. Artık akşam uykusuna kendi kendisine dalabiliyor. Emzirip, öpüp iyi geceler diyip yatağına yatırıyorum. 5-10 dk. konuşmalar, tepinmeler sonucunda (gizli gizli kapıdan dinliyorum tabii...) bir süre sonra ses kesiliyor ve Emir uyukuya dalmış oluyor. Bu aşamaya nasıl geldik. Aslında birkaç çok önemli şeyi değiştirdik. Öncelikle Emir gibi çok hareketli ve sürekli aksiyon isteyen ve koşturmacaya alışık bir çocuğu havalara atıp sonra hadi uykuya dememeyi öğrendik. Gamze'nin tabiriyle vitesi küçültmeyi. Uyku öncesi bir saatimizi artık daha loş bir ışıkta, televizyonsuz, oyuncaksız birlikte geçiriyoruz. Uykuya hazırlanıyoruz. Bu yöntem çok etkili oldu. Emir artık 18.00'dan sonra onunla daha sakin takılacağımızı biliyor. Birlikte yerde oturuyoruz. Bir saniye yerinde durmayan Emir bile sakinleşiyor ve uyku moduna gidiyor. Ve saat 19.00'da başlıyor beni uyut demeye yani ima etmeye. Hafif mızırdanmalar hiç şaşmıyor saati. Bu bir saatlik sürede uyku öncesi mamasını yiyor ve üstünü de değiştiyoruz. Son dakikaya bırakmıyoruz artık yoksa çok huysuz oluyor ve ne altının değiştirilmesini ne de pijamalarını giymeye tahammülü oluyor.
Bu anlattıklarım olumlu taraflar. Hala başaramadığım taraf ise gece beslenmesi. Zaten uyku eğitimini tamamlamak için gece beslenmesini tamamen kesmem gerekiyor ve onun için bekliyorum.
Güzdüz uykularımız da maalesef düzenli değil. İlk uykumuz pek şaşmıyor, bence bu da iyi bir aşama. 09.30 ilk uyku saatimiz. Uyku süresini bir saate çıkardım ama olması gerektiği gibi 1,5 saate çok nadir çıkıyor. Öğleden sonra uykusu tam bir muamma. Saat kaçta olacağı hiç belli olmuyor. Bir bahane bulup sarkıtıyor Emir Bey mutlaka. Eve gelen bir misafir varsa bıraksak hiç uyumayacak. Hem çok uykusu geldiğinin farkında oluyor hem de uyumamak için direniyor. Uyuyunca da yarım saati geçmeyen felaket uykusu kaçınılmaz oluyor. Uyanıncada güler yüzlü neşeli Emir gidiyor yerine huysuz ağlayan bir Emir geliyor. Normale döndürmek epey zaman alıyor.
Umarım bir sonraki postta gece beslenmesi olayını bitirmiş ve uyku eğitimi çalışmalarını hızla sürdürüyor oluyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder